New research has shown that mammals, birds and amphibians across the globe have lost 18% of their natural habitat range due to human-made factors like increased land use and climate change. Depending on decisions the world takes in relation to the climate crisis and how we build our economies, this number can either reduce to 13% or increase to 23% in the next 80 years.
The study analysed nearly 17,000 species of mammals, birds and amphibians and the changes in their geographical range since 1700. Geographical range refers to the size of an area or habitat that a species occupies. Using the data, they predicted what these ranges could look like in the year 2100 based on 16 different climate and socio-economic scenarios.
Healthy ecosystems are vital for a healthy planet. The resilience of a species and an ecosystem is very much linked to their geographical range. The smaller the range, the more likely it is that a species can go extinct and that an ecosystem can collapse.
Some of the most drastic habitat shrinkages have happened in tropical areas due to the intensification of agriculture in the region. Up until 50 years ago, Europe and North America were the main areas of agricultural growth but, in more recent years, tropical areas in South East Asia and South America have fallen victim to massive land clearance and habitat loss. Huge palm oil plantations and pasture land for meat production now occupy spaces previously characterised by rich and healthy habitats.
“The habitat size of almost all known birds, mammals and amphibians is shrinking, primarily because of land conversion by humans as we continue to expand our agricultural and urban areas,”
- Dr Robert Beyer, University of Cambridge, Department of Zoology
The tropics are particularly vulnerable since they are home to much richer ecosystems and were already relatively small areas to begin with. Losing one hectare in the tropics implies much more species loss than the same area would in Europe for example.
Climate change is also reducing species’ geographical range. Changes in weather patterns, reduction in rainfall and heating oceans, for example, are already drastically changing natural habitats (terrestrial and marine) forcing animals to migrate or die out. If the climate crisis isn’t properly addressed, the Amazon could resemble a Savannah-like landscape in the next century. “We found that the higher the carbon emissions, the worse it gets for most species in terms of habitat loss,” said Beyer.
Professor Andrea Manica, one of the study’s authors warns:
“Whether these past trends in habitat range losses will reverse, continue, or accelerate will depend on future global carbon emissions and societal choices in the coming years and decades...While our study quantifies the drastic consequences for species’ ranges if global land use and climate change are left unchecked, they also demonstrate the tremendous potential of timely and concerted policy action for halting – and indeed partially reversing – previous trends in global range contractions. It all depends on what we do next.”
Цицачите, птиците и водоземците би можеле да изгубат четвртина од нивните природни живеалишта до 2100 година
Ново истражување покажа дека цицачите, птиците и водоземците низ целиот свет изгубиле 18% од нивниот опфат на природни живеалишта како резултат на човечкиот фактор, како што се зголемената употреба на земјиштето и климатските промени. Во зависност од одлуките што ги носиме во однос на климатската криза и градењето на нашите економии, овој број може да се намали на 13% или да се зголеми на 23% во следните 80 години.
Студијата анализира скоро 17 000 видови цицачи, птици и водоземци и промените во нивната географска опфатеност од 1700 година. Географскиот опфат се однесува на големината на областа или живеалиштето што еден вид го зафаќа. Користејќи ги овие податоци, истражувачите предвидуваат како може да изгледа големината на овие области во 2100 година врз основа на 16 различни климатски и социо-економски сценарија.
Здравите екосистеми се од витално значење за здрава планета. Отпорноста на еден вид и екосистем е силно поврзана со нивниот географски опфат. Колку е помал опфатот на областа, толку е поголема веројатноста дека еден вид може да исчезне и дека еден екосистем може да пропадне.
Некои од најдрастичните намалувања на живеалишта се случуваат во тропските области поради интензивирање на земјоделството во регионот. До пред 50 години Европа и Северна Америка беа главните области на земјоделскиот раст, но во последните години, тропските области во Југоисточна Азија и Јужна Америка станаа жртви на масовно расчистување на земјиштето и загуба на живеалишта. Огромни насади со палмино масло и пасишта за производство на месо сега зафаќаат пространства претходно карактеризирани како богати и здрави природни живеалишта.
„Големината на живеалиштата на скоро сите познати птици, цицачи и водоземци се намалува, пред се поради конверзијата на земјиштето од страна на луѓето бидејќи продолжуваме да ги шириме земјоделските и урбаните области“,
-Д-р Роберт Бејер, Универзитет во Кембриџ, катедра за зоологија
Тропските предели се особено ранливи бидејќи тие се дом на многу побогати екосистеми, а се области со релативно мал периметар. Губењето на еден хектар во тропските предели подразбира многу поголема загуба на видовите отколку загуба на област со истопфат во Европа, на пример.
Климатската криза исто така го намалува географскиот опфат на видовите. Промените во временските прилики, намалувањето на врнежите и загревањето на океаните, на пример, веќе драстично ги менува природните живеалишта (копнени и морски) принудувајќи ги животните да мигрираат или да изумрат. Доколку не се справиме соодветно со климатската криза, Амазонската прашума би можела да личи на пејзаж сличен на Савана во следниот век. „Откривме дека колку се поголеми емисиите на јаглерод, толку полошо станува за повеќето видови во однос на загубата на живеалишта“, рече Бејер.
Професор Андреа Маника, еден од авторите на студијата предупредува:
„Дали овие минати трендови во загубите на опсегот на живеалишта ќе се променат, продолжат или забрзуваат, ќе зависи од идните глобални емисии на јаглерод и од општествените избори во следните години и децении... Нашата студија ги квантифицира драстичните последици врз периметарот на живеалиштата на видовите ако глобалното користење на земјиштето и климатските промени не се контролираат. Но студијата исто така го демонстрираа огромниот потенцијал на навремено и планирано дејствување на политиките за запирање - и делумно навраќање - на претходните трендови во контракциите на глобалниот опсег на живеалишта. Сè зависи од тоа што ќе правиме понатаму“.